Z gór wróciliśmy po tygodniu.
I...
Stało się! Koronawirus!
To jemu, tajemniczymu wrogowi musieliśmy się podporządkować!
Dziś trwa szósty tydzień narzuconej sobie kwarantanny.
(Czy poznajcie mój ukochany dzbanuszek? )
Zajęłam się przygotowywaniem domu na Święta Wielkiej Nocy.
Sprzątałam miejsce po miejscu, maniakalnie! Wszystko starannie, obmyślając dekoracje.
Córka obdarowywała nas kwiatami, zięć znosił zakupy.
Przygotowywałam się do Niedzieli Palmowej.
Z niczego zrobiłam palmę i cieszyłam się tym co mam.
Z radością oglądałam piękną Mszę św. transmitowaną z Ziemi Łomżyńskiej, z Bazyliki Mniejszej w Myszyńcu! Zachwycał obrządek bez wiernych, ale pełen dobrego słowa, a przepiękne stroje dwojga uczestników i bogate dekoracje z przepięknych palm, zachwycały!
⁸
Oglądałam samotnego Papieża Benedykta w ogromnej Bazylice św. Piotra. Wzruszałam się Drogą Krzyżową z Watykanu. Modliłam się.
Towarzyszyła mi moja Pieta kupiona wiele lat temu w Watykanie.
Z radością przygotowywałam śniadanie wielkanocne.
Czekały popieczone ciastka i mazurki, pascha, jaja, chrzany do jajek i kiełbasy. Zrobiłam skromną święconkę, KM uczynił znak krzyża i...tylko we dwoje usiedliśmy do śniadania.
Nie było nam smutno, dzieci i wnuki duchowo były z nami, a my cieszyliśmy się, że mamy siebie.
