Po raz pierwszy
od wielu, wielu dni zostałam w domu! Mam trochę więcej czasu dla siebie. Przede
mną zebranie spółdzielcze i wykorzystałam okazję, by nie pójść do pracy. Porządkuję
balkon, piorę, no i piszę…
Chcę przejrzeć
co czytałam, co mam zamiar przeczytać.
Skończyłam właśnie „Lawendowy pokój” Niny George. Pożyczyłam tę
książkę od córki, to jej prezent od przyjaciółek. Polecała mi jako rzecz
szczególnie ciekawą.
A moja opinia? Pomysł konstrukcji powieści ciekawy. Jean, główny
bohater, prowadzi na barce księgarnię. To Apteka Literacka - taką nosi nazwę.
Jean Perdu sprzedaje książki jak leki. Rozmawia ze swym klientem i pyta o
problemy i proponuje konkretną książkę – lek na przypadłość. Nie potrafi
uleczyć jednak sam siebie z nieszczęśliwej miłości sprzed dwudziestu laty.
Powieść zawiera wiele sentencji i…przepisów kulinarnych. Z Jeanem Pedru mieszkamy w Paryżu i płyniemy Skwaną
, potem kanałem Loary, Rodanem aż do
Awinionu. Towarzyszymy mu w jego przeobrażaniu się i poznajemy jego miłości.
Podróżowałam kiedyś po Francji, byłam dwa razy w Paryżu i płynęłam
Sekwaną. Czytałam też w tymże czasie Alberta Whartona „Dom nad Sekwaną”, więc
pomysł konstrukcji powieści „Lawendowy pokój” nie był mi obcy. Polecam, chociaż
czytało mi się ciężko.
A to obraz ilustrujący pływające domy na Sekwanie. autor: By Brzeziński.
Przede mną kilka książek, które zaczęłam czytać, leżą „napoczęte”. Trochę rzeczy lekkich, trochę różnych. Nie jestem poukładana!
A co czytałam ostatnio i polecam szczególnie?
Wróciłam po wielu latach do
"Wichrowych Wzgórz” Emily Bronte. Czytało mi się jak najlepszy współczesny
kryminał! Fabuły i szczegółów już nie pamiętałam. Przytoczę opinię Jarosława
Iwaszkiewicza o tej powieści: „Tajemnicze i urzekające wrzosowiska północnej
Anglii i historia tragicznej miłości i zemsty.” „Autorka o piekielnej wyobraźni, pewnie też piekło nosiła
w sobie. Ta pozornie spokojna dziewczyna stworzyła powieść horror. Jest ciągle
dla badaczy literatury tajemniczym, zachwycającym zjawiskiem.”
Polecam też powieść o powojennej
Warszawie Leopolda Tyrmanda „Zły” To też sensacyjna historia, która toczy się w
latach pięćdziesiątych w gruzach Stolicy. Kto choć trochę kocha i zna Warszawę,
powinien przeczytać.
I tak oto połączyłam Paryż z
Warszawą, a są to miejsca w których żył Leopold Tyrmand.
