Czerwiec minął pod znakiem wypoczynku w Ciechocinku. Dzieci – wnuki rozpoczęły wakacje. Wnuczka duża i mała otrzymały świadectwo z czerwonym paskiem. Są zdolne, pracowite i ambitne. Szczególnie podziwiam córkę syna, dużą wnuczkę, skończyła pierwszą klasę liceum z wyróżnieniem, a to najlepsze liceum w mieście. Jestem z niej bardzo dumna! Jej starszy brat też otrzymał promocję do następnej klasy technikum, ale szału nie ma, nie lubi się uczyć. Szkoda, bo jest zdolny. Jest już w trzeciej klasie technikum rolniczego. A co dalej, zobaczymy. Najmłodsza wnuczka, córka córki, bardzo pracowita, zdolna, z artystycznym zacięciem do rysunku.
W
ostatnim tygodniu czerwca moja ostatnia ciocia, ojca bratowa, obchodziła
dziewięćdziesiąte urodziny. Był uroczysty obiad w lokalu i moc życzeń od dużej
rodziny. Nie przypuszczałam, że w wiejskim lokalu tak pięknie nakrywają, a jak
smacznie gotują! Palce lizać! Temu wydarzeniu muszę poświęcić osobną notkę.
Lipiec
nie obfitował w wielkie atrakcje. Za mną urodziny i imieniny najmłodszej siostry.
Było spokojnie i bardzo rodzinnie.
No i w poniedziałek ostatni dzień lipca. A co przyniesie
sierpień? Spodziewam się wszystkiego dobrego.
Ps. Niechcąco usunęłam poprzedni post ze wszystkimi komentarzami. Bardzo żałuję, nie są już do odzyskania. Przepraszam.
Ps. Niechcąco usunęłam poprzedni post ze wszystkimi komentarzami. Bardzo żałuję, nie są już do odzyskania. Przepraszam.
niech zatem sierpień spełni Twije oczekiwania...
OdpowiedzUsuńTo ja nie wiedziałam, że Ty jesteś Babcią.
OdpowiedzUsuńTo witaj Babciu!
A bliskie kontakty z wnukami są bardzo ważne. Ja mam 13-latka i 9-latka -chłopaczków.
Życzę Ci pięknego sierpnia.
:-)
stokrotkastories.blog.pl
Oj, ja od ostatnich dni września będę miała swoich Krasnali "w zasięgu ręki", zaledwie 450 m od naszego mieszkania. Starszy skończył w styczniu 8 lat, młodszy w lutym 6. Po blisko 17 latach rozłąki znów będę blisko córki i jej męża, którego traktuję jak własnego syna, bo to przekochany człowiek.
OdpowiedzUsuńŻyczę Ci by sierpień spełnił pokładane w nim nadzieje. Mnie sierpień przyniesie zapewne same rozterki- co wziąć, co skasować;), a wrzesień to już tylko pakowanie, pakowanie, pakowanie.
Miłego;)
Gratulacje dla zdolnych dziewczynek! A wnuk? Chłopaki trochę inaczej traktują zakuwanie w szkole, ważne by robił w przyszłości to, co lubi.
OdpowiedzUsuń90 lat - piękny wiek, a z moich obserwacji wynika, że gastronomia dziś dobrze rokuje, nawet na prowincji,może to zasługa programów kulinarnych i mody na gotowanie?
Pozdrawiam wakacyjnie :-)
No to niech sierpień przyniesie to, co ma najlepszego dla Ciebie. Moje wnuki dziś spędziły dzień z nami... niedawno pojechali, teraz cisza i spokój:)
OdpowiedzUsuńJa nie wiem czego oczekuje po sierpniu?Spokoju
OdpowiedzUsuńGratuluję wnuków,nie martw się wnuczkiem,mój najmłodszy syn też zdolny,ale nie zainteresowany nauką,jest bardziej praktyczny.Najlepiej,jak każdy robi ,to co lubi i taką sobie przyszłośc wybierze,chociaż teraz trudno realizować swoje marzenia.90 lat to wspaniały wiek,to szczęście móc go dczekać.
OdpowiedzUsuńCzas szybko leci - już sierpień! Niech przyniesie dużo radości i rodzinnych wizyt;) Moja rodzina "rozrzucona" w świecie i spotykamy się dwa, trzy razy w roku.
OdpowiedzUsuńNo to widzę mamy urodziny w podobnym terminie :) A co do wnuka - hm, bardzo bliskie są mi przemyślenia, o których zresztą wspomniałam na blogu, że warto walczyć o ludzi :)
OdpowiedzUsuńKochana, wszystkiego najlepszego ! Spełnienia marzeń, samych pięknych dni :)
Tak weszłam tu do Ciebie z ciekawości, pogapiłam się na fotki, poczytałam... I chyba podziwiam Ciebie bardzo, bo tak pięknie i ciepło piszesz o swoich bliskich, widzisz w nich same pozytywy... Serce rośnie, brawo!
OdpowiedzUsuńSerdeczności przesyłam:)
Rodzinny miałaś lipiec, do mnie wprawdzie nie przyjechali bo ja do nich pojechałam na całe dwa tygodnie. I chociaż bardzo lubię swoje spokojne życie to takie rodzinne pobywanie ładuje akumulatorki miłości na długi czas.
OdpowiedzUsuńZ okazji minionych urodzin, życzę abyś w zdrowiu, spokoju i otoczeniu rodziny dożyła tak pięknego wieku jak Twoja Stryjenka. Sukcesów szkolnych wnuczek gratuluję, co do wnuczka, to rozumiem Twoje obawy związane z brakiem zacięcia do nauki, mimo zdolności. Mój 33 syn jest zdolny ale uczyć się nie chciał i żadne argumenty nie docierały w stosownym czasie. Teraz gdy jest 1,5 roku bezrobotny zrozumiał swoje lekkomyślne podejście. Zgadzam się jednak z tymi, że nie każdy musi być geniuszem. Najważniejsze, by robić to co się lubi. Działka 100 km od domu, to faktycznie trochę daleko, ale lepiej mieć taką niż żadną. Ja nawet ogródka nie posiadam, bo ten który był pod oknami za życia mojej matki zlikwidowano i teraz mogę siedzieć tylko w 4 ścianach. Najserdeczniejsze pozdrowienia dla całej Rodziny.
OdpowiedzUsuńspóźnione życzenia urodzinowe przesyłam! trochę zmartwiłaś mnie, że syndrom pustego gniazda nie mija nawet wtedy, kiedy wnuki są na świecie. to dobrze, że niespodzianka syna sprawiła Ci radość pomimo braku wnuka. radość z tego, co było powinna dominować mimo wszystko!
OdpowiedzUsuń